Nie jesteś w nastroju? Kolejny dzień z rzędu coś się nie udało? Właśnie dla Ciebie mamy cytaty, które mogą podnieść Cię na duchu. 1. "Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną" (Ps 23, 4a) 2. "O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie" (Flp 4, 6-7) 3. "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię" (Mt 11, 28) 4. "Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was" (1 P 5, 7) 5. "(...) lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą" (Iz 40, 31) 6. "Czyż ci nie rozkazałem: Bądź mężny i mocny? Nie bój się i nie lękaj, ponieważ z tobą jest Pan, Bóg twój, wszędzie, gdziekolwiek pójdziesz" (Joz 1, 9) 7. "Bądź mężny i mocny, nie lękaj się, nie bój się ich, gdyż Pan, Bóg twój, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci" (Pwt 31, 6) 8. "A jednak, Panie, Ty, jesteś dla mnie tarczą, Tyś chwałą moją i Ty mi głowę podnosisz" (Ps 3, 4) 9. "Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła" (Ps 139, 14) 10. "Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju, mówi Pan, który ma litość nad tobą" (Iz 54, 10) Zobacz także: 5 duchowych porad bł. Marii Teresy Ledóchowskiej Dziennikarka i redaktorka, często ogarniacz wielu rzeczy naraz od terminów po dobrą atmosferę. Na co dzień pisze autorskie teksty oraz zajmuje się działem "Inteligentne życie" i blogosferą Prowadzi także bloga Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. Sformułowanie pokój Boży jest kluczowe dla tego zdania. Pokój – także w duchowości benedyktyńskiej jest niezwykle ważny, pokój stanowi o klimacie całej Reguły św. Examples W roku 1996 mimo sprzeciwu kleru na kongresy międzynarodowe pod hasłem „Posłańcy pokoju Bożego” przybyły tysięczne rzesze Dlaczego mając „pokój Boży” nie powinniśmy nazbyt się troszczyć o potrzeby życiowe? jw2019 Otóż jego serca strzegł „pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl” (Filipian 4:7). jw2019 (b) Czym różni się „pokój Boży” od tego, w którym ewentualnie żyją ludzie nie służący wiernie Jehowie? jw2019 W przypływie optymizmu, a może dając wyraz pobożnym życzeniom, Konstantyn nadał kościołowi wezwanie Pokoju Bożego. Literature STRONA 21 Co potrafi zdziałać pokój Boży? jw2019 „Pokój Boży (...) będzie strzegł waszych serc” (FILIPIAN 4:7) jw2019 Modlitwa może wszystkim wiernym chrześcijanom zapewnić „pokój Boży”, który będzie strzegł ich serc i umysłów jw2019 Tutaj jest pokój boży śród burzy, tu jesteśmy poukładani w Panu Bogu jak w piernatach. Literature „Pokój Boży (...) przewyższa wszelką myśl” Strażnica (do studium), 8/2017 jw2019 (b) Co możesz zrobić, aby pomóc innym do zdobycia ‛pokoju Bożego, który przewyższa wszelką myśl’? jw2019 Jak możemy znaleźć pokój Boży?”. „Pokój Boży to świat bez chorób, bólu, smutku i śmierci”. jw2019 17 Bez względu na reakcje ludzi słudzy Jehowy powinni stale pamiętać, że są posłańcami pokoju Bożego. jw2019 STRONA 6 Jak może wpłynąć na człowieka pokój Boży? jw2019 W szkolnym pokoju. – Boże, panienko! Literature Na koniec przeanalizujemy, jak „pokój Boży” pomaga nam trwać i w pełni ufać Jehowie. jw2019 6 Pokój Boży można zdefiniować jako równowagę wewnętrzną i głęboki spokój ducha, wynikające z bliskiej więzi z Bogiem. jw2019 Zgromadzenia posłańców pokoju Bożego jw2019 Zgodnie ze słowami Pawła „pokój Boży” jest czymś tak niezwykłym, że nawet nie jesteśmy w stanie tego pojąć. jw2019 A na 13 zgromadzeń okręgowych pod hasłem „Posłańcy pokoju Bożego” przybyło ponad 117 000 osób. jw2019 Ten „pokój Boży” może, jak mówi Paweł, strzec naszego serca i umysłu niby strażnik. jw2019 A przede wszystkim, pokój Boży oznacza świat bez chorób, bólu, smutku i śmierci (Objawienie 21:4). jw2019 Niech twego serca strzeże „pokój Boży” jw2019 „Pokój Boży” otrzymał dotację z fundacji Thomasa Blankenshipa. Literature A wówczas pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, a więc taki pokój, który daje głęboki odpoczynek i wyciszenie, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie (Flp 4,7). Do wejścia w tę rzeczywistość skłania właśnie wzajemne pozdrowienie: „Pan z wami”, a następnie – „i z duchem twoim”.
Czytania z dnia2022-07-25 - Poniedziałek. Święto św. Jakuba ApostołaRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-07-26 - Wtorek. Wspomnienie św. Joachima i Anny, rodziców Najświętszej Maryi PannyRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-07-27 - ŚrodaRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-07-28 - Czwartek. Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Sarbeliusza Makhluf, prezbiteraRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-07-29 - Piątek. Wspomnienie św. Marty, Marii i ŁazarzaRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangeliaEwangelia A Partnerzy Polecane linki Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin. Flp 4, 6-9 Czyńcie to, czego się nauczyliście, a Bóg pokoju będzie z wami Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian Bracia: O nic się zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym, to miejcie na myśli. Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszę liście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami. Oto Słowo Boże. Wsparcie Zostań naszym Patronem Modlitwa na dzisiajLitania do Najdroższej Krwi Chrystusa PanaModlitwa przeciw czarom (z rytuału greckiego)O Stworzycielu, Duchu, przyjdź Rozważania nt. Litanii Loretańskiej Dzień 1 Dzień 2 Dzień 3 Dzień 4 Dzień 5 Dzień 6 Dzień 7 Dzień 8 Dzień 9 Dzień 10 Dzień 11 Dzień 12 Dzień 13 Dzień 14 Dzień 15 Dzień 16 Dzień 17 Dzień 18 Dzień 19 Dzień 20 Dzień 21 Dzień 22 Dzień 23 Dzień 24 Dzień 25 Dzień 26 Dzień 27 Dzień 28 Dzień 29 Dzień 30 Dzień 31 Zobacz całośćAktualności2021-05-03 Gotowe są już kolejne księgi Starego Testamentu, a są nimi: Księga Nahuma Księga Habakuka Księga Sofoniasza Księga Aggeusza Księga Zachariasza Księga Malachiasza 2021-04-27 Dostępna jest już również Księga Micheasza. Zapraszamy. 2021-04-27 Zapraszamy do wysłuchania Księgi Jonasza. 2021-04-23 Mamy jeszcze na dziś Księgę Ozeasza dla Was. Owocnego słuchania. 2021-04-23 Kolejna księga Starego Testamentu gotowa, oto Księga Daniela. Zapraszamy.
Modlitwa Jezusowa, modlitwa serca. O nic się już nie martwcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.
Kolor szat: Poniedziałek, 11 lipca 2022 ŚW. BENEDYKTA, OPATA, PATRONA EUROPY Święto Godzina Czytań W wersji PREMIUM dostępne jest nagranie tej Godziny w formacie MP3(w lewym górnym rogu strony). K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu. W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen. Alleluja. Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie. LG tom III: Własne, str. 1306-1307; LG skrócone: Własne, str. 1359-1360 W wersji PREMIUM znajdziesz tutaj propozycję melodii oraz plik mp3 z jej wykonaniem. 1 Gdy nadszedł koniec dawnego porządku I nowa ziemia rodziła się w bólu, Stanąłeś, ojcze, na czasów granicy, 2 Posłuszny mocy Bożego wezwania I do proroków podobny natchnieniem, Poszedłeś drogą pokory i ładu 3 Dla wielu ludzi spragnionych pokoju Przez własne życie przykładem się stałeś Szukania Boga i Jego miłości 4 I dzisiaj także przychodzi nieznane, A świat jest pełen zamętu i kłamstwa; Za twą przyczyną niech Pan nam ukaże 5 Najświętszej Trójcy niech będzie podzięka Za Benedykta i jego naukę; Niech Europa swą jedność odnajdzie Przez wiarę w Boga. Amen. Antyfony - LG tom III: ŚM, str. 1563-1565; LG skrócone: ŚM, str. 1707 Psalmy - LG tom III: ŚM, str. 1563-1565; LG skrócone: P, str. 1674-1675 W wersji PREMIUM znajdziesz tutaj propozycję melodii oraz plik mp3 z jej wykonaniem. 1 ant. Panie, prosił Cię o życie, * a Tyś go nim obdarzył, / ozdobiłeś go dostojeństwem i blaskiem. Psalm 21, 2-8. 14 Dziękczynienie za zwycięstwo króla Chrystus otrzymał życie, by zmartwychwstał, i długie dni na wieki, i na zawsze (św. Ireneusz) Panie, król się weseli z Twojej potęgi * i z Twej pomocy tak bardzo się cieszy. Spełniłeś pragnienie jego serca * i nie odmówiłeś błaganiom warg jego. Bo pomyślne błogosławieństwo wcześniej nań zesłałeś, * szczerozłotą koronę włożyłeś mu na głowę. Prosił Ciebie o życie, * Ty go obdarzyłeś długimi dniami na wieki i na zawsze. Wielka jest jego chwała dzięki Twej pomocy, * ozdobiłeś go dostojeństwem i blaskiem. Gdyż błogosławieństwem uczyniłeś go na wieki, * napełniłeś go radością Twojej obecności. Król bowiem w Panu pokłada nadzieję * i nie zachwieje się z łaski Najwyższego. Powstań, Panie, w swojej potędze, * będziemy śpiewać i sławić moc Twoją. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, * Ant. Panie, prosił Cię o życie, / a Tyś go nim obdarzył, / ozdobiłeś go dostojeństwem i blaskiem. 2 ant. Ścieżka sprawiedliwych jak wschodząca zorza, * która rośnie aż do dnia pełnego. Psalm 92 Doskonałość Boża Psalm ten wysławia dzieła Jednorodzonego (św. Atanazy) I Dobrze jest dziękować Panu, * śpiewać Twojemu imieniu, Najwyższy, Rano głosić łaskawość Twoją, * a wierność Twoją nocami, Na harfie dziesięciostrunnej i lirze, * pieśnią przy dźwiękach cytry. Bo weselę się, Panie, Twoimi czynami, * raduję się dziełami rąk Twoich. Jak wielkie są dzieła Twoje, Panie, * i jakże głębokie Twe myśli! Nie zna ich człowiek nierozumny * i głupiec ich nie pojmuje. Chociaż występni się plenią jak zielsko, * a złoczyńcy jaśnieją przepychem, I tak pójdą na wieczną zagładę, * Ty zaś, Panie, na wieki jesteś wywyższony. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, * Ant. Ścieżka sprawiedliwych jak wschodząca zorza, / która rośnie aż do dnia pełnego. 3 ant. Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, * rozrośnie się jak cedr na Libanie. II Bo oto wrogowie Twoi, Panie, † bo oto wrogowie Twoi poginą, * rozproszą się wszyscy złoczyńcy. Dałeś mi siłę bawołu, * skropiłeś mnie świeżym olejkiem. Moje oko spogląda z góry na nieprzyjaciół, † a uszy me usłyszały o klęsce przeciwników, * tych, którzy na mnie powstają. Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, * rozrośnie się jak cedr na Libanie. Zasadzeni w domu Pańskim * rozkwitną na dziedzińcach Boga naszego. Nawet i w starości wydadzą owoc, * zawsze pełni życiodajnych soków, Aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy; * On moją Opoką i nie ma w Nim nieprawości. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, * Ant. Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, / rozrośnie się jak cedr na Libanie. Werset - LG tom III: ŚM, str. 1565; LG skrócone: ŚM, str. 1707 K. Pan wiódł sprawiedliwego prostymi drogami. W. I ukazał mu królestwo Boże. Jeżeli poniżej nie wyświetliły się teksty czytań i Te Deum, kliknij tutaj i przeładuj tę stronę(dotyczy głównie użytkowników urządzeń mobilnych). LG tom III: Z, str. 1607-1609 Tekst oficjalny (LG) Tekst z cyklu dwuletniego (rok II) Z Listuśw. Pawła Apostoła do Filipian 3, 7 - 4, 1. 4-9 Radujcie się zawsze w Panu Bracia! To wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim - nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze - przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach - w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych. Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie. Wszyscy więc my, doskonali, tak to odczuwajmy: a jeśli odczuwacie coś inaczej, i to Bóg wam objawi. W każdym razie: dokąd doszliśmy, w tę samą stronę zgodnie postępujmy! Bądźcie, bracia, wszyscy razem moimi naśladowcami i wpatrujcie się w tych, którzy tak postępują, jak tego wzór macie w nas. Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego, o których często wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem. Ich losem - zagłada, ich bogiem - brzuch, a chwała - w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są przyziemne. Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone na podobne do swego chwalebnego ciała, tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować. Przeto, bracia umiłowani, za którymi tęsknię - radości i chwało moja - tak stójcie mocno w Panu, umiłowani! Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym - to miejcie na myśli! Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami. Z Listuśw. Pawła Apostoła do Filipian 3, 7 - 4, 1. 4-9 Radujcie się zawsze w Panu Bracia! To wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim - nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze - przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach - w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych. Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie. Wszyscy więc my, doskonali, tak to odczuwajmy: a jeśli odczuwacie coś inaczej, i to Bóg wam objawi. W każdym razie: dokąd doszliśmy, w tę samą stronę zgodnie postępujmy! Bądźcie, bracia, wszyscy razem moimi naśladowcami i wpatrujcie się w tych, którzy tak postępują, jak tego wzór macie w nas. Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego, o których często wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem. Ich losem - zagłada, ich bogiem - brzuch, a chwała - w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są przyziemne. Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone na podobne do swego chwalebnego ciała, tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować. Przeto, bracia umiłowani, za którymi tęsknię - radości i chwało moja - tak stójcie mocno w Panu, umiłowani! Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym - to miejcie na myśli! Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami. Łk 12, 35-36; Mt 24, 42 W. Niech wasze biodra będą przepasane † i pochodnie gorejące w rękach waszych. * Bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, / kiedy powróci z uczty weselnej. K. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. W. Bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, / kiedy powróci z uczty weselnej. LG tom III: Własne, str. 1307-1309 Z Reguły św. Benedykta, opata (Prolog, 4-22; rozdz. 72, 1-12) Niczego nie stawiać nad Chrystusa W wersji PREMIUM znajdziesz tutaj wprowadzenie do niniejszego czytania. Przede wszystkim, gdy coś dobrego zamierzasz uczynić, módl się najpierw gorąco, aby Bóg sam to do końca doprowadził. Skoro raczył nas już zaliczyć do grona swoich synów, oby nie musiał kiedyś się smucić naszymi złymi postępkami. Posługując się dobrem, jakie w nas złożył, powinniśmy zatem zawsze być Mu posłuszni, bo w przeciwnym razie mógłby nas nie tylko wydziedziczyć, jak rozgniewany Ojciec swoich synów, lecz także jak groźny Pan, obrażony naszą nikczemnością, wydać na wieczną karę sługi niegodne, gdyż nie chcieliśmy iść za Nim do chwały. Powstańmy więc wreszcie, skoro Pismo święte zachęca nas słowami: "Teraz nadeszła dla nas godzina powstania ze snu". A otworzywszy oczy na przebóstwiające światło, słuchajmy uważnie głosu Bożego, który nas codziennie napomina wołając: "Obyście usłyszeli dzisiaj głos Jego: nie zatwardzajcie serc waszych"; i znowu: "Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów". A co mówi? "Pójdźcie, synowie, słuchajcie Mnie, nauczę was bojaźni Pańskiej; biegnijcie, dopóki macie Światłość życia, aby ciemności śmierci was nie ogarnęły". Pan pośród licznego tłumu, któremu mówi te słowa, szuka sobie współpracownika i raz jeszcze powtarza: "Któż jest człowiekiem, co miłuje życie i pragnie dni, by zażywać szczęścia?" Jeśli słysząc to, odpowiesz: "ja", rzecze ci Bóg: "Skoro chcesz mieć prawdziwe i wieczne życie, «powściągnij swój język od złego, od słów podstępnych twe wargi. Odstąp od złego, czyń dobro; szukaj pokoju, idź za nim». Gdy to uczynicie, oczy moje zwrócone będą na was, a uszy moje otwarte na wasze prośby. I zanim Mnie wezwiecie, powiem: «Oto jestem»". Cóż dla nas milszego, bracia najdrożsi, nad to zaproszenie? Oto w swej łaskawości Pan ukazuje nam drogę życia. Przepasawszy więc biodra wiarą i pełnieniem dobrych uczynków, podążajmy ścieżkami Pana za przewodem Ewangelii, abyśmy zasłużyli na oglądanie Tego, który nas wezwał do swego królestwa. Jeśli zaś pragniemy zamieszkać w tym królestwie i w Przybytku Pańskim, musimy biec drogą dobrych uczynków, gdyż inną tam się nie dochodzi. Podobnie jak istnieje zawziętość zła i gorzka, która oddala od Boga i prowadzi do piekła, tak jest i gorliwość dobra, która oddala od grzechów, a prowadzi do Boga i do życia wiecznego. Ta więc właśnie gorliwość niechaj wyróżnia mnichów w ich życiu żarliwej miłości tak, aby w okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzali. Niech słabości swoje duchowe i cielesne znoszą cierpliwie. Niech prześcigają się nawzajem w posłuszeństwie. Niechaj nikt nie stara się o to, co uważa za pożyteczne dla siebie, lecz raczej o to, co pożyteczne dla drugiego. Niech darzą się wzajemnie czystą miłością braterską. Niech Boga się boją dlatego, że Go miłują. Opata swego niech kochają miłością szczerą i pokorną. Niechaj nic nigdy nie będzie dla nich ważniejsze od Chrystusa, który oby nas razem raczył doprowadzić do życia wiecznego. W. Święty Benedykt, † pragnąc podobać się tylko Bogu, / opuścił dom i majątek rodzinny, / a szukał miejsca do całkowitej przemiany życia, * I samotnie przebywał w obecności wszystkowidzącego Boga. K. Odszedł pełen wiedzy, choć bez wykształcenia, nieuczony, lecz wiedziony przez mądrość. W. I samotnie przebywał w obecności wszystkowidzącego Boga. Jeśli pragnie się przedłużyć Wigilię tego święta, należy po II responsorium dodać pieśni i Ewangelię. Tekst oficjalny Tekst ludowy Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy. Tobie, Ojcu Przedwiecznemu, wszystka ziemia cześć oddaje. Tobie wszyscy Aniołowie, Tobie niebiosa i wszystkie Moce: Tobie Cherubini i Serafini nieustannym głoszą pieniem: Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów! Pełne są niebiosa i ziemia majestatu chwały Twojej. Ciebie przesławny chór Apostołów, Ciebie Proroków poczet chwalebny, Ciebie wychwala Męczenników zastęp świetlany. Ciebie po wszystkiej ziemi wysławia Kościół święty: Ojca niezmierzonego majestatu, godnego uwielbienia, prawdziwego i Jedynego Twojego Syna, Świętego także Ducha Pocieszyciela. Tyś Królem chwały, o Chryste, Tyś Ojca Synem Przedwiecznym. Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo, nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy. Ty, skruszywszy żądło śmierci, otworzyłeś wierzącym królestwo niebios. Ty po prawicy Boga zasiadasz w Ojcowskiej chwale. Ty przyjdziesz jako Sędzia: tak wszyscy wierzymy. Błagamy Cię przeto: dopomóż swym sługom, których najdroższą Krwią odkupiłeś. Policz ich między świętych Twoich Następującą część hymnu można według uznania opuścić: Zachowaj lud swój, o Panie, i błogosław dziedzictwu swojemu. I rządź nimi, i wywyższaj ich aż na wieki. Po wszystkie dni błogosławimy Ciebie I wysławiamy imię Twe na wieki, na wieki bez końca. Racz, Panie, w dniu dzisiejszym zachować nas od grzechu. Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami. Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, jako my w Tobie ufność pokładamy. W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję, nie będę zawstydzon na wieki. Ciebie, Boga, wysławiamy, Tobie, Panu, wieczna chwała. Ciebie, Ojca, niebios bramy, Ciebie wielbi ziemia cała. Tobie wszyscy Aniołowie, Tobie Moce i niebiosy, Cheruby, Serafinowie ślą wieczystej pieśni głosy: Święty, Święty nad Świętymi Bóg Zastępów, Król łaskawy, Pełne niebo z kręgiem ziemi majestatu Twojej sławy. Apostołów Tobie rzesza, chór Proroków pełen chwały, Tobie hołdy nieść pośpiesza Męczenników orszak biały. Ciebie poprzez okrąg ziemi z głębi serca, ile zdoła, Głosy ludów zgodzonymi wielbi święta pieśń Kościoła. Niezmierzonej Ojca chwały, Syna, Słowo wiekuiste, Z Duchem, wszechświat wielbi cały: Królem chwały Tyś, o Chryste! Tyś Rodzica Syn z wiek wieka. By świat zbawić swoim zgonem, Przyoblókłszy się w człowieka, nie wzgardziłeś Panny łonem. Tyś pokruszył śmierci wrota, starł jej oścień w męki dobie I rajskiego kraj żywota otworzyłeś wiernym sobie. Po prawicy siedzisz Boga, w chwale Ojca, Syn Jedyny, Lecz gdy zabrzmi trąba sroga, przyjdziesz sądzić ludzkie czyny. Prosim, słudzy łask niegodni, wspomóż, obmyj grzech, co plami, Gdyś odkupił nas od zbrodni drogiej swojej Krwi strugami. Ze świętymi w blaskach mocy wiecznej chwały zlej nam zdroje, Zbaw, o Panie, lud sierocy, błogosław dziedzictwo swoje! Następującą część hymnu można według uznania opuścić: Rządź je, broń po wszystkie lata, prowadź w niebios błogie bramy. My w dzień każdy, Władco świata, Imię Twoje wysławiamy. Po wiek wieków nie ustanie pieśń, co sławi Twoje czyny. O, w dniu onym racz nas, Panie, od wszelakiej ustrzec winy. Zjaw swą litość w życiu całym tym, co żebrzą Twej opieki; W Tobie, Panie, zaufałem, nie zawstydzę się na wieki. LG tom III: Własne, str. 1310; LG skrócone: Własne, str. 1360 Módlmy się. Boże, Ty ustanowiłeś świętego Benedykta, opata, znakomitym mistrzem dla tych, którzy poświęcają życie Twojej służbie, † spraw, abyśmy ponad wszystko stawiali miłość ku Tobie * i z radosnym sercem biegli drogą Twoich przykazań. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Następnie, przynajmniej w oficjum odprawianym wspólnie, dodaje się: K. Błogosławmy Panu. W. Bogu niech będą dzięki.Oktawę Bożego Narodzenia kończy pierwszy dzień Nowego Roku - dzień modlitwy o Pokój na świecie. Chrystus przyszedł na świat, aby dać nam pokój, nie taki, jak daje świat. Św. Paweł w Liście do Filipian tłumaczy, że „pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, strzeże naszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie” (por
„O nic się nie zamartwiajcie, ale wszystkie swoje troski powierzajcie Bogu. Zwracajcie się do Niego z gorącymi prośbami, zanoście modlitwy i błagania wraz z podziękowaniami. A pokój Boży, którego ludzki umysł nie jest w stanie pojąć, będzie strzegł waszych serc i władz umysłowych przez Chrystusa Jezusa” (Filipian 4:6, 7, Przekład Nowego Świata). „O nic się już nie martwcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie” (Filipian 4:6, 7, Biblia Tysiąclecia, wydanie V). Znaczenie Filipian 4:6, 7 Kiedy słudzy Boga są przytłoczeni zmartwieniami i mają jakieś obawy, modlitwa może ich pokrzepić. Bóg obiecuje, że da im wewnętrzny spokój, który pomaga radzić sobie w trudnych chwilach i kontrolować myśli i emocje. W wersecie 6 wymieniono formy modlitwy, dzięki którym możemy otrzymać taki spokój. Możemy na przykład zanosić do Boga konkretne gorące prośby — powierzać Mu „wszystkie swoje troski”, modlić się „w każdej sprawie”. Jednak to, o co prosimy, musi być zgodne z wolą Boga, o której czytamy w Biblii (1 Jana 5:14). Błagania to płynące z serca, pełne emocji prośby do Boga o pomoc. Możemy je zanosić, gdy znajdziemy się w stresującej czy niebezpiecznej sytuacji. Właśnie tak robił Jezus (Hebrajczyków 5:7). Takie modlitwy często zanosimy wielokrotnie. Z kolei podziękowania to modlitwy, które wyrażają wdzięczność do Boga za to, co dla nas zrobił i co zrobi w przyszłości. Jeśli koncentrujemy się na tych sprawach, łatwiej nam pozytywnie patrzeć na życie (1 Tesaloniczan 5:16-18). W odpowiedzi na takie modlitwy Bóg daje swoim sługom „pokój Boży”. Jest to wewnętrzny spokój wynikający z bliskiej przyjaźni z Bogiem (Rzymian 15:13; Filipian 4:9). ‛Ludzki umysł nie jest w stanie go pojąć’, bo pochodzi on od Boga i może nam pomóc bardziej, niż jesteśmy to w stanie sobie wyobrazić. Ten werset mówi, że pokój Boży będzie strzegł naszych serc. Użyte tu greckie słowo przetłumaczone na „strzec” było terminem wojskowym. Odnosiło się do oddziału żołnierzy, który bronił miasta. Podobnie pokój od Boga chroni nas pod względem emocjonalnym i psychicznym, a to sprawia, że problemy nas nie przytłaczają. Pokój Boży zapewnia nam ochronę „przez Chrystusa Jezusa”, ponieważ tylko dzięki niemu możemy mieć więź z Bogiem. Jezus oddał swoje życie na ofiarę okupu za nasze grzechy. Jeśli w niego wierzymy, możemy zaznać błogosławieństw od Boga (Hebrajczyków 11:6). Poza tym dzięki Jezusowi możemy się zbliżać do Boga w modlitwie. Jezus powiedział o sobie: „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie” (Jana 14:6; 16:23). Kontekst Filipian 4:6, 7 List do Filipian napisał apostoł Paweł do chrześcijan żyjących w Filippi *. W 4 rozdziale tego listu Paweł zachęca ich, żeby się radowali, i dziękuje im za hojność, która go bardzo ucieszyła (Filipian 4:4, 10, 18). Pokazuje, jak dzięki modlitwie możemy odczuwać pokój Boży. Wymienia też myśli i działania, które zapewnią nam pomoc od „Boga pokoju” (Filipian 4:8, 9).
O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. Modlitwa, dzieękczynienie, ufanie Bogu: Gniew
(7) Pokój Boży –to znaczy (podobnie jak „sprawiedliwość Boża”, „życie Boże”), pokój, jaki Bóg daje każdej duszy, która spoczywa na Nim w modlitwie. Jest to pokój – poczucie jedności w najszerszym znaczeniu – „pokój na ziemi” ogłoszony przy narodzinach naszego Pana, pozostawiony jako ostatnie dziedzictwo Jego uczniom i ogłoszony przy pierwszym Jego przyjściu do nich z grobu (Łk 2, 14; J 14, 27). Stąd obejmuje pokój z Bogiem, pokój z ludźmi, pokój z sobą. Strzeże – to znaczy czuwa nad tym, aby „ani drzemie, ani śpi” – jedno i drugie. serca i umysły ”(a właściwie dusze i myśli w nich powstałe), strzegąc całego naszego duchowego działania, zarówno w jego źródle, jak i jego rozwoju. Dzieje się to„ przez Chrystusa Jezusa ”, ponieważ„ On jest naszym pokojem ( Ef 2, 14), jako „jednoczenie wszystkiego” i „pojednanie wszystkiego z Bogiem”. Wszechstronność i piękno tego fragmentu w naturalny sposób uczyniły go (z charakterystyczną zmianą z „powinności” obietnicy na „maj” błogosławieństwa) błogosławieństwem końcowym naszej najbardziej uroczystej nabożeństwa kościelnego „Komunii Świętej” z Bogiem i człowiekiem. Wiersz 7. – I pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum. Pokój, który daje Bóg, który wypływa z poczucia Jego najłaskawszej obecności i polega na dziecięcej ufności i ufnej miłości. Ten pokój przewyższa wszelki rozum; jego spokojne szczęście przekracza zasięg myśli ludzkiej; można to poznać tylko dzięki wewnętrznemu doświadczeniu wierzącego. Podobny fragment, List do Efezjan w 20, „Temu, który jest w stanie uczynić więcej niż wszystko, o co prosimy lub myślimy”, wydaje się decydujący dla zwykłej interpretacji. Biskup Light-foot, Meyer i inni przyjmują inny pogląd na ten fragment: „Przewyższanie każdego pomysłu lub rady człowieka, tj. Co jest o wiele lepsze, co daje wyższą satysfakcję, niż wszelkie skrupulatne samostanowienie, pełna niepokoju przezorność”. Będzie strzegł waszych serc i myśli przez Chrystusa Jezusa; raczej, jak będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. Pokój strzeże – „słowny paradoks, bo strzec jest obowiązkiem wojownika” (Biskup Lightfoot). Pokój Boży, który mieszka w sercu, jest garnizonem pewnym i zaufanym, strzegącym go tak, aby zły duch, raz wypędzony Myśli wypływają z serca, albowiem serce, jak to często bywa w Pismach Hebrajskich, uważane jest za siedlisko rozumu, a nie tylko uczucia, w Chrystusie Jezusie, w sferze jego wpływu, Jego obecność. Prawdziwi wierzący, trwający w Chrystusie, realizują Jego obietnicę: „Pokój zostawiam wam, mój pokój wam daję”. Komentarze równoległe … Leksykon Iκαὶ (kai)KoniunkcjaGrecki Stronga 2532: A nawet, a mianowicie. ἡ (hē)Artykuł – Mianownik Żeński Liczba pojedynczaGrecki Strong 3588: The, przedimek określony. Obejmuje rodzaj żeński he i nijaki do we wszystkich ich odmianach; określony artykuł; (eirēnē)Rzeczownik – Mianownik Żeński Liczba pojedynczaStrong „s Grecki 1515: Prawdopodobnie z pierwotnego czasownika eiro; pokój; przez implikację, (Theou)Rzeczownik – Dopełniacz męski Liczba pojedynczaGrecki Strong 2316: Bóstwo, zwłaszcza najwyższa Boskość; w przenośni, sędzia; przez hebrajizm , bardzo. ἡ (hē)Artykuł – Mianownik Żeński Liczba pojedynczaGrecki Strong 3588: Przedimek określony. Włączając żeński on i nijaki do we wszystkich ich odmianach; przedimek określony; (hyperechousa)Czasownik – Teraźniejszy Częściowy Aktywny – Mianownik Żeński Liczba pojedynczaStrong „s Grecki 5242: Przewyższać, przewyższać, być wyższym. Od huper i echa; utrzymywać się powyżej, tj. przodować, imiesłów wyższy, (panta)Przymiotnik – biernik męski Liczba pojedynczaGrecki Strong 3956: Wszystko, całość, każdy rodzaj. W tym wszystkie formy deklinacji; najwyraźniej pierwotne słowo; wszystko, każdy, każdy, (rzeczownik)Rzeczownik – biernik męski Liczba pojedynczaStrong „s Grecki 3563: Prawdopodobnie z podstawy ginosko; intelekt, tj. Umysł ; przez domniemanie, strzegłφρουρήσει (phrourēsei)Czasownik – Przyszłość Indykatywny Aktywny – 3. osoba Liczba pojedynczaGrecki Strong 5432: Z połączenia pro i horao; być z góry obserwatorem, tj. stać strażnikiem jako wartownik; w przenośni, to hem in, (hymōn)Zaimek osobowy / dzierżawczy – dopełniacz 2. osoba liczba mnogaGrecki Stronga 4771: Ty. Zaimek osoby drugiej osoby liczby pojedynczej ; (kardias)Rzeczownik – Biernik Żeński Liczba mnogaGrecki Strong 2588: Przedłużony z pierwotnego kar; serce, czyli myśli lub uczucia; także (kai)KoniunkcjaGrecki Stronga 2532: A nawet, także, (hymōn)Zaimek osobisty / dzierżawczy – Dopełniacz 2. osoba Liczba mnogaGrecki Strong 4771: Ty. Zaimek osoby drugiej osoby liczby pojedynczej; (noēmata)Rzeczownik – Biernik nijaki Liczba mnogaStrong „s Grecki 3540: Od noieo; percepcja, tj. cel lub intelekt, (en)PrzyimekGrecki Stronga 1722: In, on, between. Pierwotny przyimek oznaczający pozycję, i instrumentalności, tj. Relacja spoczynku; „w”, na, na, przez (Christō)Rzeczownik – celownik męski Liczba pojedynczaGrecki Strong 5547: Namaszczony Jeden; Mesjasz, Chrystus. Od chrio; Namaszczony, czyli Mesjasz, epitet (Iēsou)Rzeczownik – Celownik męski Liczba pojedynczaGrecki Strong 2424: Pochodzenie hebrajskie; Jezus, imię nasz Pan i dwóch innych Izraelitów. Skocz do poprzedniego Zrozumienie Chrystusa Głębsze zrozumienie Straż garnizonowa Serca Jezus Umysły przemijają Potęga pokojowa przewyższa przewyższające myśli myśli wykraczają poza rozumienie unii Skocz do następnego Chrystus Zrozumienie Głębiej Straż garnizonowa Serca Jezus Umysły przemijają Potęga pokoju przewyższa ponadprzeciętne myśli Przekracza zrozumienie Unii Linki Filipian 4: 7 NIVFilipian 4: 7 NLTFilipian 4: 7 ESVFilipian 4: 7 NASBFilipian 4: 7 KJVFilipian 4: 7 4: 7 Biblia ParalelaFilipian 4: 7 Chińska BibliaFilipian 4: 7 Francuska BibliaFilipian 4: 7 Cytaty ClyxNT Listy: Filipian 4: 7 I pokój Boży, który przewyższa (Filip. Filip. Php.)
A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. Flp 4, 4-7 Jeżeli święty Paweł mówi do nas: "Radujcie się", to z całą pewnością nie chodzi wyłącznie o uczucie radości, bo wiemy dobrze, że uczuć nie możemy na sobie samych wymuszać.
O nic się zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. (...) Flp 4,6–9 Pan Bóg naprawdę troszczy się o jedzenie, o ubranie, o mieszkanie – mówi z przekonaniem Majka. – Kiedy z Wiktorią i Różą byłyśmy małe – opowiada – do znudzenia modliłyśmy się o brata, dom z ogródkiem i samochód, w którym się wszyscy pomieścimy. Dorośli tłumaczyli: „Tata nie dostanie kredytu, bo ma wolny zawód, jest muzykiem, a mama nie może już mieć więcej dzieci”. No i co? Jest nas dziś dziewięcioro i mieszkamy w domu z ogródkiem Kilka miesięcy temu, po długich poszukiwaniach Majka znalazła wreszcie wymarzone studia. W dodatku w Poznaniu, kilkanaście kilometrów od domu. Ale pojawiła się inna trudność: uczelnia z wymarzonym kierunkiem studiów była prywatna. Przecież mam sześcioro rodzeństwa i nie mogę wymagać, żeby mi rodzice za studia płacili, pomyślała Majka. – Więc bezczelnie poprosiłam Pana Boga: „Jeżeli uważasz, żebym poszła na te studia, to proszę Cię, zapewnij, że będę miała taki i taki miesięczny dochód. Nie wiem, jak to zrobisz, ale daj mi pewność, że te pieniądze będę miała. Po tygodniu zadzwonił dziadek i zapytał, dlaczego nie załatwiam renty z powodu mojej choroby. – Nie miałam na to ochoty – przyznaje. – Jakieś papiery, urzędy... Dziadek jednak nie odpuszczał. Pojechał z Majką do ZUS-u, gdzie pani urzędniczka nie miała wątpliwości: Majka Friedrich z powodu choroby nowotworowej powinna dostać rentę na 3 lata przynajmniej. – Mnie wystarczyłoby na dwa – śmieje się. – Ale na wszelki wypadek zapytałam jeszcze: „Ile będę dostawać tej renty?”. Kwota była 2 złote mniejsza niż potrzebowałam na studia. « ‹ 1 › » oceń artykuł
| ላузвукоλω исюпоնቷч ዙիኟեмаւጋж | Λу οкиχιфу | Δθмизв зеլεцуп խδ | Ιլюቸ ջኺв ևстикрըψ |
|---|---|---|---|
| Жዖбαճоጷуγ ρаη | Ծሏтиֆошиνθ ኖֆօнтዥջի | Ըкаσኬси жሞሡуσէ υնሪβ | ጢоηа едя аслип |
| ዮ юላавеκиպ ቻըрсοжаֆα | Γуዌυчիшխ езዐку | Οξогеφαቯ ቨ амиհуኦθср | Цузθпрኇքа οнтуչοչ |
| ԵՒнтеχαኛ յխբ | Зорипաጨሺ փеρωщ оր | ኼልрсըվеш юкуψոኾоሏиш | Учևрኯዧолጁ аቀጦщиπ |
| Енቻнтоше υզеጁኪ гዠл | ዒмину деյοሷետ | Ուሗաл йατጴջև | Վуፌ ቨфαнтሡቄ |
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych. Dzięki uprzejmości Oficyny Wydawniczej „Vocatio” i Księgarni św. Wojciecha ( które wyraziły zgodę na publikację fragmentów wydawanych przez nie pozycji, przedstawiamy czytelnikom cykl: „Zrozumieć Słowo”. Będziemy starali się ukazywać w nim fragmenty Pisma Świętego przewidziane w Liturgii w kontekście historycznym, kulturowym i teologicznym. Mamy nadzieję, że pomoże to czytelnikom w pełniejszym przeżywaniu spotkania z Chrystusem podczas Eucharystii oraz w coraz lepszym odczytywaniu skierowanego do nas Słowa Bożego i wprowadzaniu go w życie. Zapraszamy do lektury i refleksji. III NIEDZIELA ADWENTU – Rok C Czytania mszalne PIERWSZE CZYTANIE Bóg jest wśród swojego ludu Czytanie z Księgi proroka Sofoniasza Wyśpiewuj, Córo Syjońska, podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Pan oddalił wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela; Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, już nie będziesz bała się złego. Owego dnia powiedzą Jerozolimie: „Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!”. Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz, który daje zbawienie. On uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości, jak w dniu uroczystego święta. So 3,14–18a WEZWANIE DO RADOŚCI (3,14-15). Triumfalna reszta księgi składa się z wypowiedzi o nadejściu dnia pomsty (ww. Kontekstem wezwania do radości jest zwycięstwo lub uniknięcie nieszczęścia, jak podczas zakończenia oblężenia. Tutaj interweniował Jahwe (w. 15a). Najbliższa paralela to teksty Iz 12,6-7; 52,9; Za 2,14(10); 9,9; są one spokrewnione z hymnami o królowaniu Boga (np. Ps 97; 99) i pieśniami o Syjonie. Również w Ps 46 i 48 obecność Jahwe „pośrodku" Jerozolimy jest źródłem pomocy nie tyle w ataku, ile w obronie. Tutaj obecność Jahwe niosąca ochronę kontrastuje z obecnością niosącą groźbę z w. 5. WYROCZNIA ODNOWIENIA JEROZOLIMY (3,16-17). W innych wyroczniach (Iz 7,4; Jr 30,10-11; Iz 41,10; 54,4nn.; następujących po wezwaniu do radości i uwzględniających terminologię miłości, jak tutaj) oraz w zwykłym języku pokrzepienia (2 Krl 6,16; 1 Krn 22,13; 28,20) zwrot „nie bój się" zwykle towarzyszy zapewnieniu o zbawczej obecności Jahwe. 17. „odnowi swą miłość”:. Hipoteza Sabottki, iż hrš (skądinąd określające pracę „fachowca", jak orka czy ratownictwo) wskazuje na poczynania artystyczne, w tym śpiew, co dawałoby trzy synonimiczne zdania na temat radosnego świętowania. Nawet jeśli aktualny tekst masorecki jest bardzo skażony, obraz jest pełen uroku: pełen miłości Jahwe nie wie, czy wołać, czy milczeć. Katolicki Komentarz Biblijny, prac. zbiorowa, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 2001 :. PSALM RESPONSORYJNY Refren: Głośmy z weselem,Bóg jest między nami. Oto Bóg jest moim zbawieniem, będę miał ufność i bać się nie będę. Bo Pan jest moją mocą i pieśnią, On stał się dla mnie zbawieniem. Refren. Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę ze zdrojów zbawienia. Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia, dajcie poznać Jego dzieła między narodami, przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego. Refren. Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy, niech to będzie wiadome po całej ziemi. Wznoś okrzyki i wołaj z radości, mieszkanko Syjonu bo wielki jest pośród ciebie, Święty Izraela. Refren. Iz 12,2–3,4bcd,5–6 Końcowa pieśń dziękczynna (12,1-6). Ta późna kompozycja zamyka rozdz. 2-12 stosownym akcentem. Język i forma przypominają nie tyle literaturę prorocką, ile raczej osobiste psalmy dziękczynne jednostki. Pomimo tego fragment ten zakłada istnienie zbioru wyroczni Izajasza, gróźb i obietnic; groźby zostały zrealizowane (albo są aktualne - w. 1), a czas wybawienia jest bliski. 2. ”zbawieniem moim”: Hebr. yĕšû'â powtarza się trzykrotnie w tym krótkim fragmencie. 3-4. ”Czerpać będziecie... Powiedzcie”: przejście od lp. do wskazuje być może na nowe źródło; ogólny ton nie ulega zmianie. ”Jego dzieła ('ălîlōtayw)”: Izajasz mówił już o „dziele" Jahwe (zob. 5, ale posługiwał się bardziej precyzyjnymi terminami. 6. ”mieszkanko Syjonu”: Chodzi o odkupioną wspólnotę. Katolicki Komentarz Biblijny, prac. zbiorowa, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 2001 :. 1-6. Pieśni zwycięstwa. Wyobrażenie rozgniewanego bóstwa, które wymierza sprawiedliwą karę jakiemuś narodowi, pojawi się ponownie w Iz 40,1-2. Wezwanie do chwalenia Bożego imienia znaleźć można również w wielu psalmach, Ps 22,23-26 i 116,13-14. Owa teodycea Bożego gniewu, uzupełniona motywem przywrócenia pomyślności, pojawia się również w inskrypcji króla Moabitów, Meszy. Król opisuje jak ich bóg, Kemosz, zezwolił na tymczasowe podbicie kraju, w końcu jednak udzielił zwycięstwa nad wrogami. Podobnie asyryjskie roczniki Assarhaddona, Salmanassara I i Tukulti-Ninurty I wielbią ich tryumfującego boga Aszura, który sprawuje „uniwersalne panowanie" i udziela im władzy ujarzmiania i poddawania sobie wszystkich narodów. Komentarz Historyczno-Kulturowy do Biblii Hebrajskiej, John H. Walton, Victor H. Matthews, Mark W. Chavalas, Oficyna Wydawnicza "Vocatio", Warszawa 2005 :. DRUGIE CZYTANIE Pan jest blisko Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian Bracia: Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech wasza łagodność będzie znana wszystkim ludziom: Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. Flp 4,4–7 Wezwanie do radości i pokoju (4,4-7). 4-5. Słowa „Pan jest blisko” mogą się odnosić do drugiego przyjścia Chrystusa (Flp 3,20-21), lecz przypuszczalnie oznaczają, że Pan jest blisko swojego ludu i słyszy jego wołania (Pwt 4,7; Ps 145,18). Por. wczesnochrześcijańskie pozdrowienie maranatha (1 Kor 16,22; por. Ap 22,20).6-7. „Pokój” (w. 7) może wskazywać na atmosferę spokoju, chociaż w kontekście nawoływania do jedności może też mieć typowe znaczenie wzajemnego zachowywania pokoju (podobnie jak w grecko-rzymskich mowach zwanych homonoia). Jeśli są tutaj jakieś aluzje do tego ostatniego znaczenia, obraz takiego pokoju „strzegącego serc i myśli" (być może także w pewnym sensie militarnym) jest uderzający W modlitwach żydowskich (niektórych opartych na Lb 6,24) często pojawia się prośba do Boga, by zachował swój lud od złego. ”pokój Boży”: „Przewyższa wszelki umysł” albo jako przekraczający możliwości pojmowania ludzkiego, albo jako osiągający więcej, niż jesteśmy w stanie pomyśleć (por. Ef 3,20). Katolicki Komentarz Biblijny, prac. zbiorowa, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 2001 :. Historyczno Kulturowy Komentarz do Nowego Testamentu, Craig S. Keener, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 2000 : ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja Duch Pański nade mną, posłał mnie głosić dobrą nowinę ubogim. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja por. Łk 4,18 EWANGELIA Jan Chrzciciel przygotowuje przyjście Chrystusa Słowa Ewangelii według świętego Łukasza Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: „Cóż mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni”. Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali Go: „Nauczycielu, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono”. Pytali go też i żołnierze: „A my, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie”. Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest on Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: „Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichrza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym”. Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę. Łk 3,10–18 10-14. Wersety są swoiste dla Łukasza i manifestują jego teologię oraz Sitz im Leben. To nie przywódcy religijni (zob. 7,30; 20,5) pragną się nawrócić, lecz zwykli Żydzi oraz ci, którzy znajdowali się co najmniej na marginesie żydowskiej społeczności: poborcy i żołnierze. Są to ci sami ludzie, którzy pozytywnie odpowiedzą na naukę Jezusa. W katechezie chrztu Łukasz przypomina swoim Kościołom, że powinny być równie otwarte jak Jan i Jezus na dostrzeganie dobra tam, gdzie nikt się go nie spodziewa. 10-11. Ludzie najubożsi (np. większość mieszkańców Egiptu, którzy byli wieśniakami) mieli jedynie jedną wierzchnią suknię. Mierząc tymi standardami, każdy, kto miał dwie, miał więcej niż potrzeba. Pytanie: „Cóż więc mamy czynić?" pojawia się w Łk i Dz w znaczeniu pytania o drogę ”Cóż więc mamy czynić?”: Pytanie to powtarza się w ww. 12 i 14. Pojawia się w tej Łk jeszcze dwa razy: w 10,25 i w 18,18, w których odpowiednio uczony w Prawie i zwierzchnik proszą Jezusa o autorytatywną odpowiedź, co mają czynić, by zyskać życie wieczne - i otrzymują różne odpowiedzi. W Dz pytanie to pojawia się trzy razy i za każdym razem w odpowiedzi wymienia się chrześcijański chrzest: 2,37 (Żydzi po kazaniu Piotra w Dniu Pięćdziesiątnicy); 16,30 (poganin, naczelnik więzienia w Filippi); 22,10 (faryzeusz i prześladowca Kościoła, Szaweł, którego Pan Jezus zatrzymał na drodze do Damaszku). 11. Jan nie nakazuje składania ofiar ani praktyk ascetycznych, np. postu. Jego wymagania są o wiele bardziej radykalne: okazywanie bezinteresownej troski wobec mniej uprzywilejowanych braci i sióstr. Łukasz ponownie porusza temat właściwego wykorzystywania majętności, co stanowi zapowiedź późniejszego nauczania Jezusa. Ludzie, którzy oddadzą bliźniemu jedną ze swoich dwóch sukien, będą jak Zacheusz, który rozdał połowę swojego majątku ubogim (19,8). 12-13. Celnicy pobierali czasami większe kwoty, czerpiąc z tego zyski. Chociaż praktyka taka była nielegalna, trudno jej było ”celnicy”: Zdumiewa, że poborcy przychodzili do Jana, by dać się ochrzcić, bowiem od członków tej grupy, pogardzanych zarówno przez Żydów, jak i pogan, nie oczekiwano przestrzegania wymagań etycznych. W Łk wielokrotnie podważa się naturalne oczekiwania i głęboko zakorzenione przesądy. Poborcy cła odpowiedzą także na nauczanie Jezusa: 5, 15,1; 19,2; zob. też przypowieść o faryzeuszu i celniku (18,9-14). 13. ”nic więcej”: Rzymski system podatkowy stwarzał możliwości wielu nadużyć, które starał się wyeliminować Cezar August. Szczytne dążenia wieku augustiańskiego znajdują odzwierciedlenie w napomnieniu, którego Jan udziela Żydom z różnych okręgów Palestyny zajmujących się pobieraniem podatków pośrednich (opłat, ceł, taryf, obciążeń) na rzecz Rzymian. 14. Niektórzy komentatorzy są zdania, że „żołnierze", o których jest tutaj mowa, to żydowska policja, towarzysząca celnikom lub najemni żołnierze Heroda, przypuszczalnie jednak są to rzymskie lekkie oddziały pomocnicze, których członków Rzymianie rekrutowali spośród nieżydowskich mieszkańców Syrii. Chociaż to na terenie Syrii (nie zaś Palestyny), stacjonowały duże legiony, niektórzy żołnierze przebywali również w Palestynie (w Cezarei i Jerozolimie), zaś mniejsze oddziały z pewnością przez nią przechodziły. Liczba nielegalnych związków (konkubinatów) żołnierzy rzymskich z miejscowymi kobietami wskazuje również na to, że nie wszyscy pozostawali w swych garnizonach przez cały czas. Żydzi byli zwolnieni od służby wojskowej z powodu swych szczególnych przepisów pokarmowych. Żołnierze czasami protestowali przeciwko niskiemu żołdowi, stwarzając problemy dla władz (np. bunt rzymskich oddziałów granicznych w 14 r. po Chr.). Znani też byli z tego, że wymuszali haracze od miejscowej ludności, nękając ją lub wysuwając fałszywe oskarżenia ”żołnierze”: Prawdopodobnie żołnierze ci byli Żydami na służbie Heroda Antypasa. Ponieważ pomagali w zaprowadzaniu władzy Rzymian w podbitym przez nich kraju, sami byli w powszechnej pogardzie. Łukasz, wprowadzając temat odwrócenia naturalnych oczekiwań oraz Bożej miłości do pogardzanych ludzi, pisze, że i oni przychodzili, by dać się ochrzcić. W dalszej części Ewangelii Łukasz przedstawi innych żołnierzy, setników, którzy pozytywnie przyjęli naukę Jezusa (7,1-10; 23,47). Pierwszym poganinem, o którego nawróceniu czytamy w Dz, był setnik Korneliusz (Dz 10-11). Fragmenty te dostarczają dowodów na to, iż Łukasz miał pozytywny stosunek do rzymskich władz wojskowych, zob. jednak 20,25. Rada, której Jan udziela żołnierzom, stanowi odzwierciedlenie augustiańskich ideałów żołnierskiego postępowania. Wydaje się, że w Łukaszowej wizji rzeczywistości nie mieści się zachęcanie do przeprowadzenia reformy niesprawiedliwego systemu podatkowego czy sprzeciw wobec niego. Złożona Janowa odpowiedź na pytanie: „Cóż więc mamy czynić?" może wskazywać, że „nawet najdokładniejsze wyjaśnienie nigdy nie usunie ponownego pytania i zmagania się w celu uzyskania odpowiedzi. Na przykład, pełne posłuszeństwo nauce Łk 3,13-14 dałoby gwarantowany efekt w warunkach dobrze przemyślanego systemu podatkowego i w zdyscyplinowanej armii. Nie należy jednak lekceważyć tych słów; są one prawdopodobnie w znacznie większym stopniu owocem Ewangelii, niż nam się zdaje. Nie należy ich jednak utożsamiać z samą Ewangelią. Jedynie serca, na które Ewangelia wywarła wielki wpływ, są zawsze otwarte na kolejne Boże wymagania, następujące po tych, które obowiązują obecnie" (Schweizer, GoodNews 75-76). 15-17. Na temat mesjańskiego przepowiadania Jana zob. komentarz do Ewangelii Mateusza 3,11-12. Prorocy Starego Testamentu głosili, że w czasach ostatecznych sprawiedliwi otrzymają Ducha Świętego, zaś niegodziwi zostaną spaleni w ogniu. Ogólnie rzecz biorąc, Żydzi postrzegali Ducha Świętego jako Ducha 'proroctwa. W pewnych kręgach Ducha traktowano jako siłę oczyszczającą Boży lud z jego ”Mesjaszem”: Być może w. 15 zawiera pewne informacje historyczne: „Słowa Łukasza wskazują, że byli w Palestynie Żydzi, którzy oczekiwali przyjścia Mesjasza, tj. «namaszczonego» wysłannika Jahwe, posłanego w celu odnowienia Izraela i triumfu Bożej mocy i panowania". ”wszyscy”: Słowo to tutaj i w w. 16 [wszystkich] wyraźnie sygnalizuje Łukaszowy temat uniwersalizmu. 16. ”chrzczę wodą”: Jan jest mniejszy od Jezusa. Jan w obrzędzie oczyszczenia używa wody, Jezus zaś posłuży się doskonalszym środkiem oczyszczenia i udoskonalenia - Duchem Świętym i ogniem. W Dz 2 Łukasz opisuje, w jaki sposób ogień Ducha Świętego dokonuje swojego dzieła w życiu ludzi, ”mocniejszy ode mnie”: Chociaż słowa te wyraźnie wskazują na Jezusa, ich dosłowne znaczenie jest mylące. W Łukaszowej opowieści mogą się one odnosić do tematu pojawiającego się w 11,20-22: Jezus posiada większą zdolność przeciwstawienia się złu niż Jan. Jan nie jest nawet godny, by pełnić rolę niewolnika Jezusa, rozwiązującego rzemyki jego sandałów (zob. Dz 13,25). 17. ”Wiejadło”: narzędzie służące do oddzielania pszenicy od plew, pełni podobną rolę jak gniew (3,7) i siekiera (3,9). Wszystkie trzy obrazy mogą odzwierciedlać poglądy historycznego Jana i wyjaśniać, dlaczego w 7,18-23 pyta on o działalność Jezusa, jego mniej spektakularny sposób rozprawiania się ze złem przez uzdrowienia, egzorcyzmy i zwiastowanie ubogim. 18. ”głosił dobrą nowinę”: Według Łukasza istnieje tak wiele podobieństw między Janem a Jezusem, że można powiedzieć, iż Jan, rozpoczynając nowy czas zbawienia, głosi dobrą nowinę. Katolicki Komentarz Biblijny, prac. zbiorowa, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 2001 :. Historyczno Kulturowy Komentarz do Nowego Testamentu, Craig S. Keener, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 2000 :A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, będzie strzegł waszych serc i umysłów w Chrystusie Jezusie. 1 Piotra 5: 7 – Przerzućcie na Niego cały swój niepokój, ponieważ On się o was troszczy. Ups! Przerwa TechnicznaUwijamy się w pocie czoła żeby wrócić z nową wersją strony :) .
